De variski is nu slechts twee maanden geleden maar toch verlang ik alweer naar de volgende keer. Als ik eraan terugdenk (met een lach op mijn gezicht) vraag ik mij af welk specifieke onderdeel het nou echt zo superleuk maakte. Was het het skiën of het après skiën? Het zwemmen of het knusse dorps sfeertje? Het uitzicht of het weer? Nee, het waren natuurlijk de KTers die het zo’n speciale wintersport maakten. Dit werd mij nog extra duidelijk tijdens de TU borrel met civiel, waardoor ik besefte hoe dankbaar ik mag zijn dat ik KTers als medestudenten heb. Verder was ik, ondanks dat we met twee man op een twijfelaar sliepen, blij met de kamer. Vooral omdat we allemaal op één lijn zaten wat betreft de ski/aprés ski verhouding.
De variski commissie had alles onder controle (en mocht ik dit fout hebben leek dit in ieder geval zo). Dit betekent niet dat alles helemaal goed ging, er liggen namelijk ook dingen buiten hun controle. Toen we aankwamen ging het namelijk meteen al mis met de skipassen en de kamers. De passen kregen mensen pas aan het eind van de dag en alle kamers van de meerdere groepen studenten werden schoongemaakt door slechts twee schoonmakers, waardoor mensen tot 5 uur ‘s middags buiten moesten wachten. Hoe dan ook wisten we allemaal een positieve mindset te houden.
Naarmate de week vorderde was ik vooral onder de indruk van de progressie die de nieuwelingen in de wintersport hadden gemaakt, echt goed gedaan! De professionele ski/snowboardlessen van de variski hebben zijn vruchten afgeworpen.
Nogmaals bedankt variski commissie! En de rest ook! Ik zal deze week nooit vergeten, jullie hebben mij door m’n winterdip geloodst :)
